به گزارش آی پی اکونومی امروزه کسب‌وکارهای خانگی به عنوان راهکاری مهم برای ایجاد اشتغال و درآمد در سراسر جهان محسوب می‌گردند.کسب‌وکارهای خانوادگی ماهیت کارآفـــرینی دارندFamily-Owned Business (FOB) و این کسب‌وکارها تولید ثروت، توسعه تکنولوژی و اشتغال مولد را به ارمغان می‌آورند. لذا از نظر استراتژیک کسب‌وکارهای خانوادگی عنصر کلیدی در رشد و توسعه اقتصادی کشورها بوده و تداوم عملکرد موفق آنها تاثیر مثبتی بر اقتصاد کشور، بهبود عملکرد تجاری، برنامه استراتژیک بلندمدت و استقلال کسب‌وکار دارد.
هم‌اکنون در ۱۵۰ کشور دنیا قانون مشاغل خانگی تنظیم شده است. کشورهای چین ۳۰ درصد، تایوان ۸۰ درصد و امریکا تا ۵۰ درصد مشاغلشان را به کسب و کارهای خانگی اختصاص داده اند.
ایالات متحده آمریکا در میان سیاست بین کشورهای جهان، پیشتاز برنامه‌های حمایت و توسعه کارآفرینی می‌باشد و ۳۸ میلیون مشاغل خانگی در ایالات متحده وجود دارد که تقریبا ۵۰ درصد از مشاغل سراسر کشور را تشکیل می‌دهند و ۴۷.۳ درصد از کل جمعیت شاغلین را تشکیل می‌دهد. ۴۴ درصد آنها با سرمایه‌ای کمتر از ۴ هزار دلار کار خود را آغاز می‌کنند و میزان پولسازی آنها برای اقتصاد کشور، ۴۲۷ بیلیون دلار در سال تخمین زده می‌شود.
در انگلستان در سال ۲۰۱۹، در این کشور ۷ میلیون شغل خانگی وجود داشته که ۴/۵ میلیون از آنها ابراز داشته‌اند که این شغل اصلی آنهاست. بنابراین از هر ۷ نفر جمعیت شاغل، یک نفر در این کشور شغل خانگی دارد و ۶۰ درصد از مشاغل جدید، خانگی هستند. ۶۴ درصد این افراد زن هستند که ۳۴ درصد در صنایع خلاق؛ ۲۹ درصد در تجارت‌های خدماتی و ۱۷ درصد مشاغل خرد (خرده فروشی) دارند.
در امارات متحده عربی، مشاغل خانوادگی ۴۰ درصد از تولید ناخالص ملی و ۹۰ درصد از شرکت‌های خصوصی را تشکیل می‌دهند. سامانه «ثبات»، پایداری و رهبری را در راستای چشم‌انداز امارات متحده عربی برای تبدیل شدن به مرکزی جهانی برای مشاغل خانوادگی تضمین می‌کند. این کسب و کارها می‌توانند هدف ملی دو برابر کردن تولید ناخالص داخلی به ۳ تریلیون درهم تا سال ۲۰۳۱ را محقق کنند.به طوری که عبدالله بن طوق‌المری، وزیر اقتصاد امارات متحده عربی، بر نقش حیاتی مشاغل خانوادگی در اقتصادهای جهانی تاکید کرد.
کشور چین توانست بعد از دست و پنجه نرم کردن با مشکلات بزرگی از جمله جنگ جهانی دوباره به اقتصاد خود رونق ببخشد. اما چگونه؟ در این کشور نقش مشاغل خانگی در توسعه اقتصادی بر همگان آشکار است.
در کشور استرالیا هم نقش مشاغل خانگی در توسعه اقتصادی کاملا بارز است. از هر سه نفر استرالیایی یک نفر به طور مرتب در خانه کار می کند.
کشور ایتالیا هم از جمله کشورهایی بود که توانست از طریق مشاغل خانگی نرخ بیکاری را کاهش دهد. تا دو دهه قبل هم کشور ایتالیا با یک نرخ بیکاری ۲۲ درصدی مواجه بود. اما با ایجاد و توسعه طرح های مشاغل خانگی بیکاری در این کشور به زیر ۱۲ درصد رسید.
براساس مطالعات غیررسمی بین ۷۰ تا ۹۰ درصد کسب‌وکارها در ایران خانوادگی هستند اما در اغلب مواقع مسائل و مشکلاتی در این نوع کسب‌وکارها رخ می‌دهد که می‌تواند ماندگاری و حتی عملکرد آنها را تحت تاثیر قرار دهد.
در کشور ما بسیاری از کسب‌وکارهای خانوادگی بر مبنای اصول صحیح شکل نگرفته و اساس سازماندهی آنها فقط بر مبنای روابط خانوادگی است. بر این اساس میزان کسب‌وکارهای خانوادگی که می‌توانند با موفقیت به نسل دوم منتقل شوند در حدود ۳۰% بوده و از این گروه تنها ۱۰% به نسل سوم می رسند. رشد کسب‌وکارهای خانوادگی یک رویکرد استراتژیک برای تغییر نقش دولت و کاهش مداخله آن در اقتصاد، افزایش رقابت‌پذیری، تقویت بخش خصوصی، افزایش سطح رفاه اجتماعی و داشتن تجارت و اقتصاد آزاد محسوب می‌شود.
بیش از سه چهارم (۷۶%) از شرکت‌های خانوادگی در شاخص کسب‌وکار خانوادگی ۲۰۲۳، بیشتر از ۵۰ سال قدمت دارند. بسیاری از این کسب‌وکارها در طول چندین نسل بر نوسانات بازار غلبه کرده و این نشان می‌دهد که شرکت‌های خانوادگی تا چه اندازه می‌توانند موفقیت و جانشینی خود را در طول زمان حفظ کنند.
