به گزارش آی پی اکونومی با چاپ سه بعدی ، طراحان بسته بندی می توانند اشکال و ساختارهای پیچیده ای ایجاد کنند که قبلاً با تکنیک های تولید معمولی غیرممکن بود. این سطح سفارشی سازی شرکت ها را قادر می سازد تا راه حل های بسته بندی را با محصولات خاص تطبیق دهند و هزینه های استفاده از مواد و حمل و نقل را کاهش دهند.
علاوه بر این ، چاپ سه بعدی اجازه تولید بر اساس تقاضا را می دهد ، نیاز به موجودی بیش از حد را از بین می برد و ردپای زیست محیطی مرتبط با تولید انبوه را کاهش می دهد.
مشابه با صنایع هوافضا، پزشکی و غذا، چاپ سه بعدی در صنعت بسته بندی نیز بسیار کاربردی است. در دهه گذشته، استفاده از تولید افزودنی در بخش بسته بندی سرعت گرفته است. حالت چاپ سه بعدی با مواد فلزی، پلاستیکی و حتی مواد غذایی فراهم شده است. با این حال، هنوز متداول ترین مواد مورد استفاده در چاپ سه بعدی برای بسته بندی، ترموپلاستیک ها یا پلاستیک های تولیدی درجه صنعتی هستند.
ایجاد قطعات ماشین آلات، مانند بازوهای رباتیک، انقلابی در صنعت بسته بندی بوده است. این قطعات وزن سبکی دارند و با سرعت بالایی کار ساخت و تولید و بسته بندی را انجام می دهند. نسبت به روش های قالب گیری سنتی، این قطعات فرآیند را سریع تر کرده اند. اما فرآیندی که از آنها نیز قوی تر و سریع تر خواهد بود، پرینت سه بعدی است. به این معنا که محصولات در مراحل اولیه با سرعت بالاتری در نمونه بسته بندی های مختلفی قرار خواهند گرفت.
کاربرد چاپ سه بعدی در بسته بندی باعث می شود تا قالب های متعدد با سرعت بالایی ساخته شوند. به این ترتیب نمونه های اولیه برای معرفی پروژه خواهید داشت. برند پپسی بسته بندی را به وسیله چاپ سه بعدی ایجاد کرد. در معرفی و مقاله ای که در این باره منتشر شده، ماکس رودریگر، مدیر ارشد تحقیق و توسعه بسته بندی جهانی این شرکت می گوید که با به کارگیری چاپ سه بعدی، تولید داخلی افزایش پیدا کرده و نیاز به تامین کننده خارجی کاهش یافته است.
برخی از فناوری های چاپ موجود که در صنعت بسته بندی نقش دارند شامل: استریولیتوگرافی، مدل سازی رسوب ذوب شده (fused deposition modelling) و پردازش دیجیتالی نور (digital light processing) می شوند. هر چند که این روش ها معایب خود را دارند امّا به نسبت روش سنتی مزایای مهمی را ارائه می دهند.
