به گزارش آی پی اکونومی این تیغه‌های ۶۳ فوتی (۱۹.۳ متری) از چیزی به نام الوار روکش لایه (LVL) ساخته شده‌اند. این ماده ورقه‌ای مبتنی بر چوب، نسبت به فایبرگلاس‌های موجود و سایر کامپوزیت‌های مصنوعی که برای ساخت تیغه‌های توربین بادی استفاده می‌شوند، پایدارتر در نظر گرفته می‌شود.
نکته مهم‌تر این است که این تیغه‌ها پس از پایان عمرشان راحت‌تر بازیافت می‌شوند. از آنجایی که بیشتر تیغه‌های توربین‌های بادی بین ۲۰ تا ۲۵ سال ماندگاری دارند، تعویض و دور انداختن تیغه‌های قدیمی دردسر بزرگی در سال‌های آینده خواهد بود.در حال حاضر، بیشتر تیغه‌های توربین‌های بادی در پایان عمرشان دفن می‌شوند، زیرا موادی که از آن ساخته شده‌اند، به راحتی قابل بازیافت نیست.
مدیر عامل شرکت وودین بلید تکنولوژی (Voodin Blade Technology) می‌گوید: با این سرعت، تا سال ۲۰۵۰ با ۵۰ میلیون تُن ضایعات مواد تیغه‌ای مواجه خواهیم شد. ما با راه‌حل خود، می‌خواهیم به تولید انرژی سبز کمک کنیم.
ما در طول دو سال گذشته صدها آزمایش برای تکمیل مواد تیغه انجام داده‌ایم. طبق تمام آزمایش‌های ما، تیغه‌های ما حتی از تیغه‌های فایبرگلاس موجود بادوام‌تر هستند و ثابت شده است که انواع شرایط آب و هوایی خشکی را به خوبی تحمل می‌کنند.
نخستین مجموعه این پره‌ها بر روی یک توربین باد موجود در نزدیکی شهر کاسل در برونا نصب شده است و محققان قصد دارند در گام‌های بعدی، پره‌های بزرگ‌تر در ابعاد ۶۰ و ۸۰ متر را تولید کنند. محققان سوئدی در گذشته، اقدام به ساخت بلندترین برج توربین باد چوبی جهان در نزدیکی گوتنبرگ در جنوب غربی این کشور کرده‌اند تا میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای را در فرآیند تولید برق به‌طور چشمگیری کاهش دهند.
